Έγκριση κυκλοφορίας έλαβε το πρώτο χάπι για την ημικρανία στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πρόκειται για καθημερινής λήψης φάρμακο που έρχεται να προστεθεί στην προγενέστερη σύγχρονη φαρέτρα των μονοκλωνικών αντισωμάτων, που είναι ενέσιμα και χορηγούνται ενδοφλεβίως κάθε μήνα ή κάθε 15 μέρες. Το νέο φάρμακο που μόλις εγκρίθηκε Από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας της Μ. Βρετανίας ανήκει στις καινοτόμες θεραπείες για την χρόνια επεισοδιακή ημικρανία που δεν είναι απλά ένας πονοκέφαλος αλλά ένα ασύλληπτο βάσανο για όσους υποφέρουν.
Το φάρμακο θα διατίθεται δωρεάν αλλά η πρόσβαση των Βρετανών ασθενών σε αυτό δεν αναμένεται να είναι εύκολη τουλάχιστον στην αρχή, καθώς δεν θα συνταγογραφείται από τον γενικό γιατρό -τον οικογενειακό γιατρό GP- που είναι και ο πρώτος γιατρός τον οποίο βλέπει ο Άγγλος ασθενής. Το χάπι για την ημικρανία θα συνταγογραφείται από δευτεροβάθμιας κατηγορίας γιατρό και αυτό αναμένεται να δημιουργήσει λίστες αναμονής.
Οι λίστες αναμονής οι οποίες μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις είναι εξωφρενικά μακριές αποτελούν βέβαια γνωστό φαινόμενο στο Εθνικό Σύστημα Υγείας της Μεγάλης Βρετανίας, το περίφημο NSH που κάποτε θεωρείτο πρότυπο σύστημα υγείας για ολόκληρη την Ευρώπη
Στη Μ. Βρετανία η πρόσβαση στον ειδικευμένο γιατρό δεν είναι …αυτονόητη όπως έχουμε συνηθίσει να είναι στην Ελλάδα και οι Βρετανοί απευθύνονται για τα προβλήματα υγείας τους στον οικογενειακό γιατρό από τον οποίο γίνεται η περαιτέρω παραπομπή των ασθενών, με τον Άγγλο ασθενή να μην μπορεί να μπει στο νοσοκομείο για οτιδήποτε του συμβεί.
Στην Ελλάδα οι ασθενείς μπορούν να μπουν στο νοσοκομείο για κάθε τους πρόβλημα ακόμα και μικρό -κάτι που δημιουργεί τεράστια συμφόρηση στα ελληνικά νοσοκομεία.
Η Βρετανία αντίθετα χρησιμοποιεί «κόφτες» για την είσοδο στο νοσοκομείο από τότε που διαπιστώθηκε ότι οι δαπάνες υγείας μπορούν να ξεφύγουν γρήγορα, ειδικά εξαιτίας του δημογραφικού.
Σήμερα ωστόσο επειδή οι πόροι είναι πεπερασμένοι και τα συστήματα υγείας δέχονται τεράστια πίεση από το δημογραφικό και από το κόστος της καινοτομίας -και το βρετανικό σύστημα υγείας έχει ταλαιπωρηθεί μετά από πρωτοφανείς απεργίες νοσηλευτών και εργαζομένων σε ασθενοφόρα-το NHS βρίσκεται σχεδόν υπό κατάρρευση, ειδικά σε ό,τι αφορά τα χρόνια νοσήματα.
Στην πατρίδα μας έχουμε κάποια a la Greca προβλήματα που δεν συναντώνται αλλού ενώ κάποια άλλα είναι κοινά στην Ευρώπη.
Εδώ έχουμε να αντιμετωπίσουμε την υποχρηματοδότηση και την υποστελέχωση του ΕΣΥ ετών, από τις εποχές των μνημονίων που άφησαν βαρύ αποτύπωμα και οδήγησαν και στη δημιουργία λίστας αναμονής και για διαγνωστικές εξετάσεις και για προγραμματισμένα χειρουργεία. Επίσης φτάσαμε στο σημείο να δημιουργηθούν αναμονές και για επείγοντα χειρουργεία όπως είναι για παράδειγμα τα ογκολογικά, με την αλλαγή χρήσης των χώρων στα νοσοκομεία επί πανδημίας και την τεράστια ελάττωση της εθελοντικής αιμοδοσίας -άρα και των διαθέσιμων φιαλών αίματος -να διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο σε αυτές τις κρίσιμες αναμονές.
Παράλληλα, στην Ελλάδα έχουμε καθυστέρηση στην άφιξη της καινοτομίας μεγαλύτερη από το μέσο όρο της ευρωπαΐκής ένωσης, εφόσον όμως έρθει το καινοτόμο φάρμακο τότε δίνεται χωρίς κόφτες σε όσους το έχουν ανάγκη και είναι δωρεάν για τους ασθενείς.
Τα φάρμακα που δεν είναι διαθέσιμα στην Ελλάδα έρχονται μέσω του ΙΦΕΤ με εξατομικευμένη παραγγελία ανά ασθενή ή ανά νοσοκομείο σε υψηλότερη τιμή. Ο ΙΦΕΤ κοστίζει εκατοντάδες εκατομμύρια στον ετήσιο προϋπολογισμό των δαπανών υγείας για να μπορέσει να φέρει αυτά τα φάρμακα διά μίας άλλης οδού. Επιπλέον, για τις ακριβές διαγνωστικές εξετάσεις που δεν αποζημιώνονται ακόμα από τον ΕΟΠΠΥ, το ανώτατο υγειονομικό συμβούλιο (ΑΥΣ) κρίνει αν πρέπει να την κάνει ο ασθενής, και την εγκρίνει χωρίς ίδιο κόστος για τον πάσχοντα.
Στην Μεγάλη Βρετανία θεωρείται ότι 170.000 άνθρωποι -δηλαδή ένας πληθυσμός μεγαλύτερος από τον πληθυσμό της Πάτρας-θα μπορέσει να ωφεληθεί από τη νέα θεραπεία για την ημικρανία. Πρόκειται για ανθρώπους που ενδέχεται να φοβούνται την βελόνα ή να έχουν κάποια αλλεργία στα συστατικά της ένεσης.
Η ημικρανία ως νόσος διαχωρίζεται από την κοινή κεφαλαλγία. Είναι βασανιστική, συνοδεύεται από άλλα συμπτώματα και τα κοινά αναλγητικά δεν μπορούν να την αντιμετωπίσουν. Μάλιστα μία μερίδα ασθενών σε όλο τον κόσμο -προσπαθώντας να αντιμετωπίσει τις ημικρανίες- καταναλώνει με τις χούφτες τα αναλγητικά και αυτό είναι λάθος, καθώς μπορεί να οδηγήσει στην αθροιστική κεφαλαλγία. Η τελευταία είναι μία μορφή κεφαλαλγίας που χαρακτηρίζεται από αφόρητο πόνο, ικανό να κάνει έναν άνθρωπο να θέλει να δώσει τέλος στη ζωή του.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονίσουμε ότι η καινοτομία είναι απαραίτητη στη ζωή καταρχάς για να κυκλοφορούν νέα φάρμακα ή φάρμακα με καινούργιες φαρμακοκινητικές μορφές ή καλύτερο τρόπο χορήγησης που πετυχαίνουν καλύτερη συμμόρφωση στους ασθενείς. Επίσης είναι απαραίτητη με την ανάπτυξη ορφανών φαρμάκων για σπάνια νοσήματα που καλύπτουν μεγάλα θεραπευτικά κενά για τα οποία δεν υπάρχει κάτι άλλο και απλά δίδεται αγωγή για την καταπολέμηση των συμπτωμάτων. Θα πρέπει όμως να χρησιμοποιείται Με βάση θεραπευτικά πρωτόκολλα και ταυτόχρονα να αναπτύσσεται η διείσδυση των γενόσημων γιατί μόνο με αυξημένη χρήση γενόσημων πρωτίστως στα νοσοκομεία αλλά και στην κοινότητα θα δημιουργηθεί ο απαραίτητος χώρος και θα εξοικονομηθούν οι απαραίτητοι πόροι για να γίνει αφενός βιώσιμο το σύστημα υγείας μακροπρόθεσμα και αφετέρου να συνεχίζεται η επένδυση στην καινοτομία επίσης μακροπρόθεσμα.