Η έλλειψη παθολόγων στο ΕΣΥ αποτελεί πληγή, που πρέπει να αντιμετωπιστεί για να έχουμε λειτουργικά νοσοκομεία.
Συνέντευξη στην Αλεξία Σβώλου
Παναγιώτης Χαλβατσιώτης, Αναπληρωτής Καθηγητής Παθολογίας, Μέλος Εκτελεστικής Επιτροπής Επαγγελματικής Ένωσης Παθολόγων Ελλάδος, Υπεύθυνος Ευρωπαϊκών και Διεθνών Σχέσεων ΕΕΠΕ & Εκπρόσωπος Παθολόγων στην UEMS
Πώς εξελίσσεται η συμμετοχή των παθολόγων στον θεσμό του προσωπικού ιατρού;
Γνωρίζουμε ότι έχουν ενταχθεί στο θεσμό του προσωπικού γιατρού γύρω στους 3.500 συνάδελφους μοιρασμένους περίπου ισόποσα μεταξύ παθολόγων και γενικών γιατρών. Επειδή έχουν ενταχθεί και ιατροί των Δημόσιων Δομών Υγείας όπως Κέντρων Υγείας, ΤΟΜΥ κλπ οι ελευθεροεπαγγελματίες παθολόγοι υπολογίζεται ότι δεν υπερβαίνουν τους 1.200, ποσοστό πολύ χαμηλότερο από αυτό που ανέμενε το Υπουργείο Υγείας. Τα αίτια της μειωμένης ένταξης στο θεσμό του προσωπικού γιατρού οφείλονται στις χαμηλές οικονομικές απολαβές, στο μεγάλο αριθμό ασθενών που θα πρέπει να καλύπτει κάθε γιατρός, αλλά και σε ένα μεγάλο φάσμα από οργανωτικά-διαδικαστικά προβλήματα που θολώνουν το τοπίο της ορθής άσκησης του ιατρικού έργου μετά την ένταξη σε ένα σύστημα κανόνων που δεν έχει ακόμη τις απαραίτητες διευκρινήσεις. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι θα βοηθήσει η δυνατότητα που δίνεται πλέον στους πολίτες να κρατήσουν τον επί χρόνια παθολόγο τους ως προσωπικό ιατρό επ’ αμοιβή, αν το επιθυμούν. Αυτό άλλωστε αποτελούσε πάγιο αίτημα της Επαγγελματικής Ένωσης Παθολόγων προς το Υπουργείο Υγείας.
Εκτιμάτε ότι θα μπει μια τάξη στην πολύπαθη Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας;
Η καθιέρωση μια καλά οργανωμένης Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) είναι ένας Μαραθώνιος και όχι ένα αγώνας ταχύτητας και αποτελεί βέβαια ένα από τους πυλώνες της Δημόσιας Υγείας. Οι πληροφορίες που έχουμε συγκλίνουν στην άποψη ότι το Υπουργείο Υγείας θα σκοπεύσει πρώτιστα στην ιατρική κάλυψη όλου του πληθυσμού στον τομέα των προληπτικών ελέγχων μέσω της επέκτασης των προσκλήσεων για ένταξη στο θεσμό του προσωπικού γιατρού και στη συνέχεια θα προγραμματίσει για τις επιπλέον ανάγκες παρακολούθησης των χρονίως πασχόντων.
Πόσο κρίσιμες για την λειτουργία του συστήματος υγείας είναι οι ελλείψεις σε παθολόγους;
Οι παθολόγοι είναι λίγοι παντού στον δημόσιο τομέα επαρχιακό και αστικό. Ο φόρτος δουλειάς, οι απαράδεκτες εργασιακές συνθήκες και οι πενιχρές απολαβές έχουν συμβάλλει σε αρνητικές διαπιστώσεις τους υποψηφίους για ειδικότητα με αποτέλεσμα όσοι νέοι γιατροί μείνουν στην Ελλάδα και δεν φύγουν στο εξωτερικό να αποφεύγουν την παθολογία και να επιλέγουν άλλες ειδικότητες. Ο ιδιωτικός τομέας που είναι πιο ευέλικτος αντιπαρέρχεται την έλλειψη παθολόγων αφού προσφέρει πιο ελκυστικές οικονομικά προτάσεις και έτσι απογυμνώνονται από παθολόγους οι κρατικές δομές. Πολύ φοβούμαι ότι πολλές από τις νέες θέσεις που θα προκηρυχθούν είτε θα μείνουν άγονες ή πολύ γρήγορα θα κενωθούν γιατί καθώς ο αριθμός των παθολόγων θα μειώνεται οι συνθήκες εργασίας θα γίνονται βαρύτερες. Απαιτούνται γενναίες αποφάσεις για να κρατηθούν οι γιατροί στο δημόσιο τομέα και ιδιαίτερα στους παθολόγους όπου στηρίζεται η λειτουργία όλων των βαθμίδων της ΠΦΥ και ιδιαίτερα των νοσοκομείων.
Είναι δύσκολο εντέλει να είσαι παθολόγος στην πατρίδα μας;
Για τους λόγους που προαναφέραμε οι νέοι γιατροί που επιθυμούν τον Παθολογικό Τομέα θα γίνουν ειδικοί όπως για παράδειγμα γαστρεντερολόγοι γιατί θα έχουν καλύτερες συνθήκες εργασίας και υψηλότερες απολαβές. Στα δημόσια νοσοκομεία όλα τα περιστατικά και μάλιστα τα βαριά και σύμπλοκα καταλήγουν στις παθολογικές αφού οι παθολόγοι μόνο έχουν την ολιστική θεώρηση αντιμετώπισης των ασθενών. Έτσι και αυτοί φέρουν βαρύ φορτίο σε αριθμό αλλά και βαρύτητα των περιστατικών αποτελώντας την ραχοκοκαλιά της δομής υγείας αλλά και υποστηρίζουν όλες τις άλλες ειδικότητες χειρουργικές και παθολογικές. Επειδή χωρίς την παθολογική κλινική ένα νοσοκομείο δεν είναι νοσοκομείο η Πολιτεία οφείλει άμεσα να προτείνει μέτρα για να γίνει η ειδικότητα της Παθολογίας ελκυστική.
Πώς σχολιάζετε τα κίνητρα, που έδωσε το Υπουργείο Υγείας για τον επαναπατρισμό ελλήνων γιατρών από τη Μ. Βρετανία, την Κύπρο κι άλλες χώρες;
Η πρόταση αυτή είναι υποτιμητική για όσους έμειναν στην Ελλάδα και στήριξαν το ΕΣΥ και θα πρέπει να μη συζητηθεί. Η Ρουμανία, που οικονομικά σαν χώρα ίσως υπολείπεται της Ελλάδος, μπροστά στον κίνδυνο να χάσει το ιατρικό της προσωπικό με την φυγή τους στο εξωτερικό για ανεύρεση αξιοπρεπών αποζημιώσεων και συνθηκών εργασίας, τριπλασίασε τις ιατρικές αμοιβές και έλυσε το πρόβλημα. Για την ιατρική κάλυψη γεωγραφικά απομονωμένων περιοχών οι συνάδελφοι πρέπει να ενισχυθούν ακόμη περισσότερο γιατί δεν είναι μόνο η «υγειονομική μοναξιά» που πρέπει να αντιπαρέλθουν με ότι κινδύνους μπορεί να υποκρύπτει αλλά θα πρέπει να βρουν αξιοπρεπές κατάλυμα σε τουριστικούς προορισμούς υψηλού κόστους. Επίσης οφείλουν να δημιουργήσουν συνθήκες οικογενειακής ευτυχίας με μικρά παιδιά. Όσον αφορά την Κύπρο οι ενταγμένοι στο θεσμό του προσωπικού γιατρού αμείβονται με τριπλάσιες απολαβές από ότι οι συνάδελφοι στην Ελλάδα.
