Όλοι οι άνθρωποι στην γενιά των baby boomers -και οι λίγο μικρότεροι και οι λίγο μεγαλύτεροι έχουν χρησιμοποιήσει Λοναρίντ πολλές φορές στη ζωή τους, για πολλούς λόγους. Οι περισσότεροι φίλοι μου το έχουν λάβει όταν έπαθαν έγκαυμα στο πόδι από εξάτμιση μηχανής (ειδικά καλοκαίρι σε νησί) και εγώ το χρησιμοποίησα για να ανακουφιστώ από τους αφόρητους πόνους όταν καυτό λάδι έπεσε πάνω στο χέρι μου, στα φοιτητικά μου χρόνια.
Το Λοναρίντ είναι γνωστό αναλγητικό, ισχυρότατο και αποτελεσματικό σε δύσκολους πόνους, όπως εγκαύματα τραυματισμούς, πονόδοντους, κατάγματα και φυσικά για όλους τους χρόνιους πόνους, τον μυοσκελετικό, το νευροπαθητικό, τον καρκινικό πόνο.
Η παραγωγή του λοναρίντ όπως συμβαίνει με φάρμακα «παλαιάς κοπής» κατέστη ασύμφορη απο την φαρμακοβιομηχανία Boehringer Ingelheim που το παρήγαγε και έτσι πριν από κάποια χρόνια σταμάτησε τελείως οπότε και το φάρμακο σταμάτησε να είναι διαθέσιμο.
Το λοναρίντ λοιπόν αποσύρθηκε από τα φαρμακεία -δεν υπήρχε πια -αλλά τώρα επανέρχεται ως μη αποζημιούμενο συνταγογραφούμενο σκεύασμα δηλαδή στην αρνητική λίστα.
Ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων διευκρινίζει ότι στην αρνητική λίστα περιλαμβάνονται φάρμακα τα οποία συνταγογραφούνται αλλά δεν αποζημιώνονται από τον ΕΟΠΠΥ. Στον αντίποδα τα φάρμακα που συνταγογραφούνται και αποζημιώνονται βρίσκονται στην θετική λίστα.
Αυτό σημαίνει ότι ο πολίτης πρέπει να πληρώνει από την τσέπη του τα λοναρίντ όπως πληρώνει και άλλα αναλγητικά και αντιπυρετικά που ανήκουν στα ΜΗΣΥΦΑ (δηλαδή στα μη συνταγογραφούμενα σκευάσματα αυτά που παίρνουμε μόνοι μας στο φαρμακείο) Στο μεταξύ εκπρόσωποι κομμάτων της Αντιπολίτευσης κατηγορούν τον υπουργό υγείας Αδωνι Γεωργιάδη ότι υποχρεώνει ανθρώπους που νοσούν με καρκίνο να πληρώνουν το φάρμακο για τον πόνο από την τσέπη τους.
Η επιστροφή του Λοναρίντ στην ελληνική φαρμακευτική αγορά και στα ράφια των φαρμακείων της γειτονιάς γίνεται με τη νέα του παραγωγή από την εταιρεία Lavipharm
που έχει γράψει ιστορία με τα αναλγητικά της. Μία ιστορία που κάποιος μπορεί να την παρακολουθήσει ακόμα και βλέποντας τις παλιές ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες του 1950 και του 1960 όπου τα προϊόντα της εταιρείας απεικονίζονται σε αφίσες στους τοίχους. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον ξεκαρδιστικό Θανάση Βέγγο στο ρόλο υπαλλήλου φαρμακείου όπου όντας ανίδεος προσπαθεί να φτιάξει ένα δικής του εμπνεύσεως φαρμακευτικό μίγμα για τους πελάτες του και πίσω του απεικονίζεται το θρυλικό Algon, άλλο ένα αναλγητικό με μεγάλη ιστορία στην αντιμετώπιση των κεφαλαλγιών…..
Επιστρέφοντας στο Λοναρίντ, ο όρος για να μπορέσει να ξεκινήσει να το παράγει η Lavipharm και να μην μπαίνει μέσα- να μην είναι δηλαδή ζημιογόνος η παραγωγή του- ήταν να βγει από την θετική λίστα των φαρμάκων που αποζημιώνει ο ΕΟΠΠΥ.
Στην Ελλάδα, τα παλαιάς κοπής φάρμακα έχουν πολύ χαμηλές τιμές, σε σχέση με τις αντίστοιχες τιμές στις οποίες πωλούνται αυτά τα φάρμακα στο εξωτερικό με συνέπεια να μην υπάρχει οικονομικό κίνητρο για την παραγωγή τους. Γι’ αυτό κινδυνεύουν να αποσυρθούν, κάτι που επιφέρει σοβαρούς κλυδωνισμούς στα οικονομικά της υγείας, καθώς η απόσυρση τους οδηγεί στην υποκατάσταση τους από νέα αισθητά ακριβότερα σκευάσματα, τα οποία σταδιακά διογκώνουν την φαρμακευτική δαπάνη.
Αναφορικά με το Λοναρίντ, δεν είναι το μόνο ισχυρό αναλγητικό. Υπάρχουν και άλλα πολλά αναλγητικά στο ελληνικό φαρμακείο και ο πολίτης έχει στη διάθεση του μία αρκετά μεγάλη γκάμα επιλογής.
Δύο είναι τα πιθανά σενάρια που θα μπορούσαν να ισχύσουν για το Λοναρίντ:
Ή να αποσυρθεί ολοκληρωτικά από την αγορά – αφού αν παραμείνει στην θετική λίστα δεν θα βρεθεί καμιά φαρμακοβιομηχανία να το παραγάγει- ή να επιστρέψει στην αγορά και να το προμηθεύεται ο πολίτης πληρώνοντας από την τσέπη του όπως πληρώνει για άλλα σκευάσματα της αρνητικής λίστας όπως είναι για παράδειγμα φάρμακα στυτικής δυσλειτουργίας και φαρμακευτικές θεραπείες για την διακοπή του καπνίσματος
