Το AIDS δεν μας ξέχασε και εξακολουθούν να καταγράφονται περισσότερες από 600 νέες μολύνσεις τον χρόνο, -το 2023 καταγράφηκαν 657 νέα περιστατικά- ενώ η αύξηση και κυρίως η καθυστερημένη διάγνωση αφορά πλέον τις γυναίκες και τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια καθώς οι ομόφυλοι άνδρες είναι πιο ενημερωμένοι. Σήμερα διαθέτουμε εξαιρετικές θεραπείες για το AIDS που καθιστούν το άτομο μη μεταδοτικό αλλά το στίγμα εξακολουθεί να είναι ισχυρό και μεταδοτικό!
της Αλεξίας Σβώλου
Το AIDS ουδέποτε αποτέλεσε ξεχασμένη λοίμωξη και από τότε που μας πρωτοανησύχησε μέχρι σήμερα εκείνο που κυρίως άλλαξε είναι ότι πλέον έχουμε εξαιρετικές αντιρετροϊκές θεραπείες. Παράλληλα υπάρχει και η προφυλακτική prep θεραπεία που πρέπει να λαμβάνεται από τις επαφές του οροθετικού ατόμου σαν προφύλαξη. Παγκοσμίως ένας στους δύο ασθενείς με AIDS / HIV διαγιγνώσκεται καθυστερημένα και η καθυστέρηση είναι ακόμα μεγαλύτερη στις γυναίκες και τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια καθώς υπάρχει ακόμα στο μυαλό των επαγγελματιών υγείας εκείνο το στερεότυπο που συσχετίζει τον ιό HIV με τους άνδρες ομοφυλόφιλους.
Όπως μάλιστα λέει η Παθολόγος – Λοιμωξιολόγος, επιμελήτρια Α’ ΕΣΥ στη Μονάδα Λοιμώξεων του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», Γιώτα Λουρίδα όταν μια γυναίκα έρθει στον γιατρό με πρησμένους λεμφαδένες και βήχα είναι πιο πιθανό να γίνει βιοψία παρά ένα HIV τεστ, γιατί δεν πάει εύκολα το μυαλό του γιατρού σε εκείνο το ενδεχόμενο…
Εξίσου ισχυρό είναι και το στίγμα που ακολουθεί τους ανθρώπους με AIDS / HIV με ελληνική έρευνα να δείχνει πως ένας στους τέσσερις συμπολίτες μας δεν θα ήθελε ο φίλος του ή η φίλη του να είναι άτομο οροθετικό και δεν θα ήθελε το οροθετικό άτομο να εργάζεται και μέσω της εργασίας του να έχει οποιαδήποτε σχέση μαζί του, όπως υπογραμμίζει ο καθηγητής παθολογίας λοιμωξιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, Χαράλαμπος Γώγος, Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης και Αντιμετώπισης του AIDS και Διευθυντής της Παθολογικής-Λοιμωξιολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου Metropolitan.
Το μυστικό για τον περιορισμό της μάστιγας του προηγούμενου αιώνα είναι ο συνδυασμός των στοχευμένων κάθετων αλλά και οριζόντιων μέτρων γιατί δεν πρέπει μόνο να ενημερώνουμε τις κοινότητες των ομόφυλων αντρών, τους κρατούμενους των φυλακών και τους χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών. Δεν αρκεί να έχουμε ομάδες εργασίας δρόμου για να προσεγγίζουμε τους δύσκολα προσεγγίσιμους χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών ουσιών, που δεν έχουν πρόσβαση στις δομές υγείας, πρωτίστως γιατί δεν απευθύνονται σε αυτές. Το μυστικό έγκειται στο συνδυασμό και όπως εξηγούν οι ειδικοί, τα εύσημα παίρνει η Φλόριντα των ΗΠΑ, που ήδη από το 2016 διέθετε βαν στο οποίο προσέρχονταν 3000 άνθρωποι τον χρόνο, προσφέροντας δωρεάν testing με τα γρήγορα τεστ αλλά και την λήψη της αντιρετροϊκής θεραπείας -δηλαδή είχε από το 2016 ολιστική αντιμετώπιση των ασθενών με AIDS, στη μοναδική λογική που μπορεί να επιβιώσει στο σύστημα υγείας την λογική του one stop shop. Αντίστοιχο επίτευγμα έχει πλέον να επιδείξει και η Πορτογαλία που διακρίνεται για την ολιστική αντιμετώπιση των ασθενών με AIDS, πάλι στην λογική του one stop shop. Εκεί δηλαδή που οι χρήστες ναρκωτικών λαμβάνουν καθαρές βελόνες και προφυλακτικά, γίνεται και το testing και χορηγείται και η θεραπεία, όπως εξηγεί η Ψυχογυιού Ασημίνα, Καθηγήτρια Παθολογίας Λοιμώξεων, Ε.Κ.Π.Α., Γ.Ν.Α. «Λαϊκό»
Σημαντικό κομμάτι στην πρόληψη της μετάδοσης παραμένει η προφυλακτική θεραπεία και μεγάλο παραμένει για τη χώρα μας το στοίχημα της προφυλακτικής (prep όπως λέγεται) θεραπείας την οποία πρέπει να λαμβάνουν οι άνθρωποι που αποτελούν τις επαφές ασθενή για να μην κολλήσουν. Όμως εξίσου απαραίτητο για να είναι ο ίδιος ο ασθενής διασφαλισμένος είναι να παίρνει τα φάρμακά του καθημερινά ώστε να μην έχει ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο γιατί ο οροθετικός χωρίς ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο δεν είναι μεταδοτικός σύμφωνα με την εξίσωση U=U (undetected= untransmissable), που αποτελεί επιστημονικό θέσφατο. Μόνο αν υπάρχει ασυνέπεια στην λήψη της θεραπείας μπορεί ο ασθενής με AIDS να αναπτύξει αντοχή σε κάποια φάρμακα! Σύμφωνα με τα στοιχεία που διαθέτει το υπουργείο Υγείας περίπου 2000 άτομα πρόκειται να λάβουν την prep θεραπεία, με την ψαλίδα να παραμένει ανοιχτή ανάμεσα στον αριθμό των ατόμων που θα έπρεπε να την λάβουν και αυτόν που πραγματικά την λαμβάνουν.
Τέλος, δεν έχει ξεκινήσει ακόμα να λειτουργεί στο Αττικό νοσοκομείο η μονάδα υποβοηθούμενης αναπαραγωγής για τα οροθετικά άτομα, ώστε να μπορούν να τεκνοποιήσουν κι αυτό γιατί βάσει νόμου πρέπει να διαθέτει χωριστό εργαστήριο. Στο Αττικό νοσοκομείο δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή χωριστό εργαστήριο οπότε όπως λέει ο Χαράλαμπος Γώγος ή πρέπει να γίνει ξεχωριστό εργαστήριο ή πρέπει να αλλάξει ο νόμος. Το Δ.Σ. της ελληνικής εταιρείας μελέτης και αντιμετώπισης του AIDS μας θυμίζει ότι μέσα από την τέχνη-μέσα από τα έργα που γυρίστηκαν όταν ακόμα δεν υπήρχαν θεραπείες για το AIDS- μπορούμε να αναδιαμορφώσουμε τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον ασθενή και οδηγός σ’ αυτή την προσπάθεια είναι το έργο “Ρέκβιεμ για το τέλος ενός έρωτα” του Δημήτρη Παπαϊωάννου.
