Η ασυμφωνία με το καταχωρισμένο φύλο της γέννησης ενός ανθρώπου ή η δυσαρμονία, του τι νιώθει μέσα του, σε σχέση με τα εξωτερικά του χαρακτηριστικά αφορά ένα φαινόμενο που δεν είναι καθόλου καινούργιο. Το καινούριο στην όλη υπόθεση είναι πως αυτοί οι άνθρωποι –παλιότερα κατατρεγμένοι και περιθωριακοί, αποξενωμένοι από την κοινότητα, το σχολείο, την ίδια τους την οικογένεια-έχουν πλέον πρόσωπο και φωνή και μπορούν να διεκδικήσουν το αναφαίρετο δικαίωμα τους, ώστε να αποκτήσουν αρμονία και ισορροπία.
της Αλεξίας Σβώλου
Ας ξεκινήσουμε κατανοώντας τις έννοιες. Όπως εξηγεί η Άρτεμις Τσίτσικα Αναπλ. Καθηγήτρια Παιδιατρικής-Εφηβικής Ιατρικής ΕΚΠΑ, Καθηγήτρια Af. UNESCO GHE – Παρίσι, Επιστ. Υπεύθυνος Μονάδας Εφηβικής Υγείας (Μ.Ε.Υ.), Β΄ Παιδιατρική Κλινική ΕΚΠΑ – Νοσοκομείο Παίδων “Π. & Α. Κυριακού”, Πρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Εφηβικής Ιατρικής (ΕΕΕΙ)/UNESCO και Πρόεδρος της Επιτροπής Γνωμοδότησης για την διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου στο Υπουργείο Υγείας, η ασυμφωνία με το καταχωρισμένο φύλου ουσιαστικά αφορά τους ανθρώπους που γεννιούνται με άλλο φύλο από αυτό που νιώθουν και αυτή η συζήτηση είναι πάρα πολύ χρήσιμη να την ανοίξουμε και να την κατανοήσουμε τώρα που μιλάμε για το πόσα φύλα υπάρχουν. Ακούμε επιστήμονες και αξιωματούχους να λένε ότι υπάρχει μόνο το αρσενικό και το θηλυκό δηλαδή δύο φύλα, φυσικά την εκκλησία να συντάσσεται με αυτήν την άποψη, τον πρόεδρο των ΗΠΑ Trump να μπαίνει στη μέση και να ξεκαθαρίζει με τον δικό του δογματικό τρόπο πως υπάρχουν μόνο δύο φύλα, την ώρα που η Αμερική αναγνώριζε επίσημα 67 φύλα, τα περισσότερα ως υποομάδες των βασικών. Κι αν το σενάριο να υπάρχουν στην ανθρωπότητα 67 φύλα σας φαίνεται βγαλμένο από βιβλίο του Τζορτζ Όργουελ θα προσπαθήσουμε εδώ να λύσουμε μερικές απορίες αναζητώντας την αλήθεια μακριά από τα άκρα και τις ακραίες απόψεις.
Όντως υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν άνθρωποι που γεννιούνται ως αγόρια ή κορίτσια αλλά νιώθουν παγιδευμένα στο λάθος σώμα. Τα συναντούσαμε στις μεγαλουπόλεις και τους μικρούς οικισμούς, και όσο μικρότερη η κοινωνία που ζούσαν τόσο πιο δύσκολη ήταν η ζωή τους. Πραγματικά κατατρεγμένοι, μη αποδεκτοί, το φρικιό του σχολείου, συχνά αποδιωγμένοι από την οικογένειά τους.
Αυτό που άλλαξε τα τελευταία χρόνια κυρίως με το ίντερνετ και τα social media είναι πως οι κοινότητές μας σταμάτησαν να είναι αποκομμένες και ο κόσμος μας μετατράπηκε σε ένα παγκόσμιο χωριό, όπου οι αποστάσεις και τα σύνορα καταργήθηκαν, όπως εξηγεί η Άρτεμις Τσίτσικα. Σε αυτό το παγκόσμιο χωριό, οι άνθρωποι αυτοί που ήταν κατατρεγμένοι και περιθωριοποιημένοι κατάφεραν να βγουν από το καβούκι της σιωπής τους και να μάθουν πως δεν ήταν μόνοι στον κόσμο. Κατάφεραν να συνδεθούν και τόλμησαν να εκφραστούν.
Το διαδίκτυο μετέτρεψε τον κόσμο μας σε ψηφιακό χωριό και όπως ισχύει σε όλες αυτές τις περιπτώσεις για τους περιθωριοποιημένους ανθρώπους, τους έφερε κοντά και τους έδωσε φωνή. Γιατί είναι φυσικά τελείως διαφορετικό να παλεύεις με το κατεστημένο και με παλαιολιθικές απόψεις μοναχός σου, με όλη την τοπική κοινωνία ενάντια σου και τελείως διαφορετικό να έχεις συμμάχους και για μόνος απέναντι στους άλλους να γίνεσαι ομάδα.
Προσωπικά εγώ είμαι υπέρ της ομάδας είμαι υπέρ του να εκφράζονται οι απόψεις, απλά δεν πρέπει σε μια απόπειρα ή σταυροφορία εκδίκησης, οι άνθρωποι που περιθωριοποιήθηκαν να επιτεθούν φραστικά σε όσους τους καταπίεζαν χρόνια και να καταλήξουν σαν ένα τρελό εκκρεμές στο άλλο άκρο, του να βαφτίσουν διαφορετικό ή ανώμαλο το κατεστημένο.
Μακριά από χαρακτηρισμούς περί ομαλών ή ανώμαλων και αποδεχόμενοι τον κάθε άνθρωπο όπως είναι με τις ιδιαιτερότητες του, γνωρίζουμε σήμερα ότι στο 1,7% των γεννήσεων στην Ελλάδα, ο άνθρωπος που γεννιέται, μεγαλώνοντας δεν αναγνωρίζει τον εαυτό του ως άνδρας ή γυναίκα. Ουσιαστικά λοιπόν 138.000 άνθρωποι στην πατρίδα μας δεν χαρακτηρίζουν τον εαυτό τους ως άνδρας ή γυναίκα, στο πλαίσιο των δύο γνωστών φύλων.
Πρόκειται για μία μικρή ομάδα ανθρώπων στον πληθυσμό της χώρας μας αλλά δεν μπορούμε να αγνοούμε τις ομάδες που διαφοροποιούνται από τους υπόλοιπους και κάποιοι απ’ αυτούς τους ανθρώπους θα αποφασίσουν στην πορεία να αλλάξουν φύλο μία διαδικασία που μπορεί να τους βάλει «ταμπέλες».
Στην πατρίδα μας υπάρχει ειδική επιτροπή επιστημόνων που δέχεται τέτοια αιτήματα σε μία προσπάθεια να δοθεί βήμα σε αυτούς τους ανθρώπους ώστε να αποκτήσουν ισορροπία στη ζωή τους. Η απόκτηση ισορροπίας, ευδαιμονίας και προκοπής είναι υποχρέωση κάθε κράτους για τους πολίτες του-πόσω μάλλον όταν πρόκειται για δυτικό κράτος. Τα άτομα που δεν νιώθουν να ανήκουν στο καταχωρισμένο φύλο μπορεί να είναι δεκάδες σε μια χώρα σαν τη δικιά μας κι έχουν τη δυνατότητα με την συναίνεση των κηδεμόνων τους να μπορέσουν να διορθώσουν αυτό το λάθος αλλάζοντας φύλο.
Όχι νωρίτερα από την ηλικία των 15 ετών μπορούν αφού δώσει την έγκριση της η αρμόδια επιτροπή να λάβουν αγωγή (ορμονοθεραπεία) που προετοιμάζει τον ανθρώπινο οργανισμό γι αυτήν την επέμβαση αλλαγής φύλου και κοντά στην ενηλικίωση μπορούν να ξεκινήσουν και οι χειρουργικές επεμβάσεις. Για τα κρατικά αρχεία, οι άνθρωποι αυτοί ξαναγεννιούνται. Καταστρέφονται όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που είχαν σχέση με τη γέννηση τους επανεμφανίζονται στο σύστημα με ληξιαρχικές πράξεις όπου υπάρχει το νέο τους φύλο-γιατί αλλιώς όλα τα άτομα που προχωρούν σε διόρθωση φύλου θα είχαν για πάντα ένα τεράστιο βαρίδι, ένα κρυφό μυστικό να τους στοιχειώνει.
Όπως το βλέπω εγώ, κάθε προοδευτικό και φιλελεύθερο κράτος οφείλει να παρέχει την δυνατότητα σε όλους τους ανθρώπους να αισθάνονται καλά μέσα στο δέρμα και το σώμα που κατοικούν- για να κλέψουμε μία φράση κι έναν τίτλο από αγαπημένη κινηματογραφική ταινία. Κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να αυτοχαρακτηρίζεται και να διαθέτει το σώμα του όπως το επιθυμεί και έχει το δικαίωμα να ζει αρμονικά μέσα στο σώμα του. Μακριά από κομματικά και μικροπολιτικά συμφέροντα κι εξωτερικές δογματικές δηλώσεις ή απειλές από την άλλη όχθη του ατλαντικού, οφείλουμε να προστατέψουμε τα δικαιώματα όλων των ανθρώπων ακόμα κι αν πρόκειται για μία μικρή μερίδα της κοινωνίας και να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας με τις αρχές της ελευθερίας, της αξιοκρατίας, της συμπερίληψης και της αποδοχής κάθε διαφορετικότητας. Όχι όμως με λανθασμένες απόψεις που κατά καιρούς ακούγονται σε αυτόν τον διάλογο από διάφορες πλευρές και μία λανθασμένη άποψη είναι ότι τα ετερόφυλα ζευγάρια πάνω στα οποία στηρίχθηκε ανέκαθεν η εξέλιξη της ανθρωπότητας αποτελούν μία «ανωμαλία». Αυτό είναι ένα έωλο, κενό επιχείρημα που εξυπηρετεί έναν σκοπό μονάχα: Να γίνει βούτυρο στο ψωμί των ανθρώπων που έχουν κρυφή ατζέντα, ακροδεξιές βλέψεις και μεγάλο ταλέντο στην εργαλειοποίηση των αφελών συμπολιτών τους.