Ένας από τους λόγους που είμαστε πρωταθλητές στην παχυσαρκία των ενηλίκων και στην παιδική παχυσαρκία, δεν έχει σχέση με την υπερκατανάλωση φαγητού και την ανθυγιεινή διατροφή, αλλά οφείλεται στην δυσλειτουργική μας σχέση με την άσκηση! Για την ακρίβεια δεν έχουμε σχέση μαζί της! Είμαστε ουραγοί στην Ευρώπη στην άσκηση και σύμφωνα με τους ειδικούς η γυμναστική στο σχολείο θα έπρεπε να είναι σε καθημερινή βάση και όχι σαν εβδομαδιαία δραστηριότητα.
Της Αλεξίας Σβώλου
Η μάστιγα της παχυσαρκίας των ενηλίκων και των παιδιών εξαπλώνεται με ταχύτατους ρυθμούς και τα νεότερα ζοφερά στοιχεία δείχνουν ότι μέχρι το έτος 2050 το 75% του ενήλικου πληθυσμού της γης θα είναι παχύσαρκο!
Στην πατρίδα μας, σήμερα, στον πληθυσμό των ενηλίκων 3 άτομα στα 10 έχουν φυσιολογικό βάρος, 4 άτομα στα 10 είναι υπέρβαρα και τα υπόλοιπα 3 άτομα είναι παχύσαρκα, ενώ αντίστοιχα κακή εικόνα παρουσιάζουν τα παιδιά.
Έχουν γραφτεί πολλά για την σχέση της παχυσαρκίας με την διατροφή, ενώ υπάρχει και ο κληρονομικός παράγοντας, που δεν είναι αμελητέος, το βλέπουμε σε οικογένειες με γονείς παχουλούς να έχουν παιδιά με τον ίδιο σωματότυπο.
Όμως μέχρι σήμερα, εξακολουθούμε να υποτιμούμε την επίδραση της άσκησης ή καλύτερα της απουσίας της άσκησης στην ζωή μας. Όπως εξηγεί ο κλινικός διαιτολόγος –διατροφολόγος Νίκος Καφετζόπουλος, στην πατρίδα μας 7 στους 10 ενήλικες δεν γυμνάζονται και εκεί κρύβεται ένα μέρος της λύσης αυτής της σύγχρονης επιδημίας της παχυσαρκίας. Είμαστε ο πιο αντιαθλητικός λαός στην Ευρώπη μαζί με τους Βούλγαρους και αυτό δεν μπορεί να αλλάξει μέσα σε λίγες μέρες. Δεν περπατάμε, σε αντίθεση με τους κατοίκους της Κεντρικής Ευρώπης που διανύουν τεράστιες αποστάσεις με τα πόδια. Πηγαίνουμε ακόμα και στο περίπτερο με το αυτοκίνητο και με αυτή την εικόνα μεγαλώνουν τα παιδιά των μη αθλητικών γονιών, που συχνά αναπαράγουν το ίδιο πρότυπο.
Στην Αττική η εικόνα που θα δούμε σε ορισμένες γειτονιές, με τον κόσμο να συρρέει σε γυμναστήρια ή σε πάρκα για άθληση είναι συχνά παραπλανητική, καθώς σε άλλες πόλεις της περιφέρειας η άθληση δεν συμπεριλαμβάνεται στην καθημερινή ρουτίνα. Η παχυσαρκία και όλοι οι παράγοντες που οδηγούν σε αυτή (ανθυγιεινή διατροφή, έλλειψη άσκησης κτλ) έχουν ταξικό χαρακτήρα και όσο πηγαίνουμε σε πιο χαμηλά κοινωνικό-οικονομικά στρώματα την βλέπουμε πιο συχνά. Το παράδοξο είναι πως στις πόλεις της περιφέρειας και στα νησιά, με πιο αραιή δόμηση, πολύ πιο ωραίο περιβάλλον για περπάτημα, περισσότερο πράσινο, ακτογραμμές και μονοπάτια, θα περίμενε κανείς τα παιδιά και οι ενήλικες να έχουν πολύ καλύτερη φυσική κατάσταση και να ασκούνται καθημερινά. Δυστυχώς όμως αυτό το απολύτως λογικό συμπέρασμα δεν επιβεβαιώνεται, καθώς η υπερβολική χρήση οθονών κλέβει χρόνο από τα παιδιά, στερώντας από αυτά ώρες έντονης σωματικής δραστηριότητας και καθηλώνοντας τα μπροστά σε μια οθόνη, στη λεγόμενη καθιστική ψυχαγωγία ή ηλεκτρονική νταντά (για τα νήπια και τα παιδιά μικρότερης ηλικίας).
Και στα σχολεία η γυμναστική αντιμετωπίζεται σαν συμπληρωματικό μάθημα που περιλαμβάνεται στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα με συχνότητα 3 φορές την εβδομάδα, και όχι καθημερινά όπως θα έπρεπε. Σύμφωνα με παιδιατρικές μελέτες τα παιδιά πρέπει να αθλούνται τουλάχιστον μια με μιάμιση ώρα την ημέρα και μιλάμε για έντονη σωματική δραστηριότητα, δηλαδή παιχνίδια και αθλήματα που μάς ιδρώνουν , όπως εξηγεί η αναπληρώτρια καθηγήτρια παιδιατρικής-εφηβικής ιατρικής Άρτεμις Τσίτσικα.
Από την μεριά του ο κλινικός διαιτολόγος-διατροφολόγος Νίκος Καφετζόπουλος θυμίζει ότι το τσιμπολόγημα και το γεύμα με την προσοχή αποσπασμένη αλλού δεν εξασφαλίζει το κορεσμό που χρειαζόμαστε από την τροφή και την ικανοποίηση την οποία πρέπει να προσφέρει το φαγητό. Με άλλα λόγια όταν τρώμε την ώρα που δουλεύουμε στον υπολογιστή (οι ενήλικες) και την ώρα που παίζουμε ένα video game με τους φίλους μάς ή χαζεύουμε video στο you tube (τα παιδιά), δεν παίρνουμε από το φαγητό την απόλαυση και την αίσθηση κορεσμού που χρειαζόμαστε. Έτσι συνεχίζουμε το τσιμπολόγημα για μεγάλα χρονικά διαστήματα, με συνέπεια να καταναλώνουμε πολλές κενές θερμίδες και νιώθουμε μια συναισθηματική πείνα όλη την ημέρα, καθώς αναζητούμε αυτήν την απόλαυση από φαγητά και σνακ πλούσια σε σάκχαρα και λίπη. Πρόκειται για το λεγόμενο comfort food με το οποίο προσπαθούμε να «παρηγορηθούμε» και να καλύψουμε συναισθηματικά κενά, το οποίο φυσικά επιβαρύνει με πληθώρα περιττών θερμίδων τον οργανισμό μας.
